Wat ging er door je heen, toen bekend werd, dat Nederland in het zicht van de kerstdagen weer ‘op slot’ zou gaan? ‘Vrolijk voorwaarts’, zegt een missionair werker, met een vleugje cynisme. We maakten een rondje langs een paar IZB’ers die in het voorjaar alles uit de kast haalden om hun netwerk in coronatijd bij te staan.
‘Het is echt crisistijd’, zegt Martijn Weststrate (Licht op Zuid, Rotterdam); ‘je merkt ook dat de coronamoeheid toeslaat. ’ De lichtjestocht voor kinderen in de wijk is afgeblazen. Martijn treft wel voorbereidingen voor een kerstviering met de toegestane 30 bezoekers, in de zaal die ruimte biedt voor duizend kerkgangers. ‘We geven voorrang aan mensen die nog niet zo vaak zijn geweest’, zegt Martijn. Hij heeft in de afgelopen maanden veel geïnvesteerd in ‘vliegend pastoraat’, raam- en deurbezoek. ‘En ik heb de telefoon weer ontdekt’, lacht hij. ‘Ideaal is het niet, want het pastoraat, dat mijn hart heeft, vraagt om méér dan de korte contacten. Ik denk dankbaar voor de hechte gemeenschap die er is: de leden van Licht op Zuid hebben oog voor elkaar, sturen elkaar berichtjes en attenties. We tellen onze zegeningen. Er is hier in de stad een groep Chinezen, die vanwege hun geloof zijn gevlucht. Als je daar aan denkt, zijn wij gezegend: we kunnen in alle vrijheid ons geloof belijden.’
Eenzaamheid
‘We plukken gelukkig nog de vruchten van de inzet tijdens de eerste lockdown’, zegt Nico van Splunter, collega van Martijn aan de andere zijde van de Maas in Rotterdam. De honderden laptops die zijn verspreid onder leerlingen in de wijken Spangen, Bospolder en Tussendijken komen deze weken goed van pas. ‘We maken ons het meest druk om de eenzame kwetsbare ouderen. De kersttijd laat in normale tijd al een piekje zien in zelfmoord(poging)en. Je moet vrezen dat het dit jaar nog erger is.’ Om de ergste nood te lenigen, worden in de week van kerst – met toestemming - enkele kleinschalige diners georganiseerd. 6 personen per keer, voor de meest kwetsbaren uit ons netwerk. Het is voortdurend schipperen: hoe houden we het veilig en coronaproof én hoe zijn we mensen maximaal nabij.’
Tekorten
In de drie genoemde Rotterdamse wijken hebben Geloven in Spangen en Geloven in BoTu 400 kerstpakketten met levensmiddelen uitgedeeld. Strakke actie, ‘maar eigenlijk kom ik er nog 169 tekort’, zegt Van Splunter, terwijl hij zijn adressenlijsten naloopt. De telefoon staat roodgloeiend van bewoners die ook graag in aanmerking komen voor een pakket. De weggeefwinkel Yess! draait overuren, maar het ontbreekt op sommige dagen aan spullen. ‘Als er mensen in het IZB-netwerk daarbij kunnen helpen, laten ze vooral contact opnemen!’
Podcast
Naast de honderden pakketten zijn er ook 400 tasjes verspreid, vertelt Martijn de Jong, pastor van Geloven in Spangen. Met knutselwerkjes voor kinderen, teksten en liederen in het kader van kerst en advent voor de ‘huisliturgie’ en de online vieringen die de komende weken worden gehouden. Naast de korte zondagse vieringen wordt ook de podcast ‘Frisse blik’ weer opgepakt, met driemaal per week een verse aflevering.
Kerstboom
In het Brabantse Rosmalen pioniert ds. Wolter Stijf, wijkpastor bij CRUX in de Groote Wielen, een uitgestrekte nieuwbouwwijk. Hij investeert in online contact met wijkbewoners, via een filmpje met een muzikaal-meditatief moment. Professionele musici als Cor Coppoolse (cellist) en Irene Bossier (viool) verlenen medewerking. Het filmpje heeft een plek in de wijkactiviteiten van ‘Actieve Wielen’. Andere plannen konden helaas niet doorgaan. ‘De kerstboom op het plein hebben we wel opgetuigd. Maar de glühwein en vuurkorven moeten wachten tot een andere keer.’
Engel
Zo zijn er meer mooie plannen gesneuveld. Jan Waanders (Het Pand, Groningen) had samen met de plaatselijke Nieuwe Kerk een kinderkersttheater voorbereid. ‘Een tocht door de kerk, langs zeven voorstellingen uit het kerstverhaal. “Gezegend kerstfeest” heette het; aan het eind van de toer zou elk kind een zegen ontvangen.’ Het draaiboek kan de kast in voor volgend jaar.
Het kernteam van ‘Het Pand’ gaat de deur langs bij alle leden van de geloofsgemeenschap, om een tasje uit te delen. Dankzij een gift van de christelijk-gereformeerde kerk goed gevuld met wat versnaperingen, een boek, een kinderbijbel en een knutselwerkje (‘Maak een engel van twee mondkapjes’). ‘En een praatje; je ziet elkaar, dat is belangrijk’, aldus Waanders.
Tot zijn opluchting mogen de huiswerkbegeleiding en de kinderclub doorgaan. ‘Er is veel belangstelling voor. Het gaat om kwetsbare kinderen hè.’