Nóg een gemeente die meteen na de coronacrisis van start gaat met een Focustraject. Opnieuw een gemeente in het Brabantse land, waar inmiddels zes Focustrajecten van de grond zijn gekomen. Janno Groeneveld, evangelisatieouderling in de Hervormde Gemeente Aalburg, vertelt over het verlangen van zijn gemeente. ‘We zitten hier op het randje van de Biblebelt, met veel andere kerken om ons heen. De kerk zit vol en er zijn veel jonge gezinnen. Toch is er ook voor ons nog genoeg te winnen op missionair terrein.’
Tien jaar geleden bouwde de Hervormde Gemeente Aalburg een nieuw kerkgebouw, omdat het oude gebouw te klein werd. Het nieuwe gebouw opende nieuwe mogelijkheden in liturgie en kerk-zijn. De gemeente groeide door, met name met jonge gezinnen vanuit de regio. De gemeente kan gerust 500 tot 600 mensen tellen op een zondag. ‘En toch’, vertelt Janno, ‘toen we een 6e persoon zochten voor onze evangelisatiecommissie, was er niemand te vinden.’ Het zette hem aan het denken, en hij ging op zoek naar een middel om de gemeente meer mee te nemen in missionair leven.
‘De evangelisatiecommissie wordt al gauw gezien als de club die er zijn voor de rand- en niet-kerkelijken. Daar zijn dus mensen voor, waardoor anderen daar geen rol in hoeven te nemen. Ik ervoer, zowel in mijn eigen leven als in dat van anderen, een groot verschil tussen de zondag en doordeweeks. Wat is er dan over van dat zondagse geloof? Ik heb best wel eens een goed gesprek op mijn werk, maar om nou te zeggen dat ik een getuigenis van Jezus ben… Daarin heb ik regelmatig verlegenheid ervaren. Ik hoop dat Focus daar verandering in brengt.’
De interesse voor Focus sluimerde al een tijdje in de gemeente. Toen Janno twee jaar gelden met het voorstel kwam om eens kennis te maken met de IZB, bleek de kerkenraad al te weten van het bestaan. ‘Iemand anders had al eens eerder een balletje opgegooid. En terwijl ik nog onderzocht of het wat was voor onze gemeente, kwam ik iemand tegen uit Genderen, die daar ook Focus deed. Die was zo enthousiast, dat ik dacht: dit is vast een bevestiging.’ Toen kwam corona, en de kerkenraad moest zich met andere dingen bezighouden. Vanwege persoonlijke omstandigheden trok Janno zich een tijdje terug uit de kerkenraad. Toen hij na een paar maanden weer aansloot, bleek de kerkenraad zelfstandig verder te zijn gegaan met Focus, en al kennisgemaakt te hebben met de IZB.
‘Dat zag ik als een knipoog van God. Alsof hij tegen me zei: ik gebruik je ideeën, maar het hangt niet van jou af. Verwacht maar niet teveel van jezelf, verwacht het van Mij.’ Het duurde niet lang voor er unaniem besloten werd dat Focus zou worden ingezet in de gemeente. Er was bij de kerkenraad veel herkenning, met name rondom verlangen en verlegenheid. ‘Tegelijk werden er ook vragen gesteld: gaat Focus ons nou echt bij Jezus brengen? Moeten we daarvoor niet gewoon meer bidden, of de Heilige Geest meer ruimte geven? Focus moet wel echt een middel blijven om daartoe te komen, niet een programma dat in de weg gaat staan. Goede dingen kunnen je óók afleiden van wie Jezus echt is.’
De gemeente reageerde wisselend. ‘Sommige mensen zeiden: wat halen we nu toch overhoopt? Maar anderen waren enthousiast. We waren erg verrast, toen er 21 mensen reageerden op een oproepje voor mensen in het Focusteam. Zoveel mensen, dat hadden we echt niet zien aankomen.’ Janno geeft aan dat het wel eens te maken kan hebben met het feit dat de corona-crisis achter de rug lijkt te zijn. ‘Mensen hebben geproefd wat het is om niet bij elkaar te komen, en nu willen ze weer met elkaar aan de slag, naar de kerk, en op zoek naar ontmoeting.’
Op de vraag wat het missionaire werkveld is voor deze gemeente, reageert Janno eerlijk. ‘Soms denk je: ach, in dit dorp gaat iedereen toch al naar de kerk? Tegelijk zie je bij ons grote extremen: het is heel christelijk, maar er is ook grote drank- en drugsproblematiek. Die werelden lopen soms ook door elkaar heen. Wat dat betreft is er ook in ons dorp nog genoeg te doen. Ik hoop dat Focus ons helpt om missionair te zijn op het dorp. Gewoon weer eens een praatje, op de sportschool en langs de lijn van het voetbalveld. In het eigen dorp is het soms moeilijker om het evangelie te delen met niet-christenen, dan op mijn werk net buiten de Bible-belt. Daar zijn veel minder vooroordelen. Hier is meer weerstand, minder acceptatie.’
Janno hoopt met name voor de jongeren dat Focus iets nieuws zal brengen. ‘Er werd ons verteld dat verandering in de missionaire cultuur gerust zeven jaar kan duren. Dat lijkt heel lang, maar we zijn niet alleen gemeente in het hier en nu. Laten we het Focustraject alleen al doen om onze kinderen en jeugd meer missionair te vormen. Ook als het wat langer duurt. Investeren in de toekomst is toch het minste wat we kunnen doen voor de volgende generatie.’