‘Als je ergens in gelooft, is er ook de bereidheid om te zeggen waaróm je dat doet. Dan wil je er graag met de ander over praten. Tegelijkertijd zeg ik erbij dat dit niet altijd gemakkelijk is, ja, soms zelfs erg moeilijk. Maar als ik zou zwijgen, zou ik er ook weer spijt van krijgen. Ik heb dan wel eens achteraf het gevoel: had ik maar dit of dat gezegd.’
Aldus Annerie van den Bergh (20) uit Gorinchem, student social work aan de Christelijke Hogeschool Ede. In het kader van een artikel over getuigen van het geloof werd zij geïnterviewd in het Reformatorisch Dagblad (11 november jl.). Ze vertelt onder meer over haar ervaringen bij het Dabarwerk.
Getuigen komt je dus zeker niet aanwaaien, is de ervaring van Annerie. ‘Je moet je oefenen om dingen onder woorden te brengen. Dat is een proces waar je ook zelf van leert. Bovendien blijft er altijd een stukje schroom. Het is niet altijd gemakkelijk om tegenover alles en iedereen iets publieks over God en je geloof te zeggen en het hoeft ook niet altijd. Ik denk dat het heel belangrijk is dat je kijkt of er ruimte bij de ander is, een bereidwilligheid om te luisteren.’
Annerie wil de nadruk leggen op het gesprek in plaats van de ander proberen te overtuigen. ‘Ik zoek geen discussie maar ruimte om te getuigen, daarbij probeer ik te peilen hoe de ander staat in het geloof. Ik denk dat veel jongeren bezig zijn zichzelf te leren kennen en daarbij nog niet altijd weten wat ze eigenlijk geloven.’
Heb je weleens afwijzende reacties gehad?
‘Nauwelijks. Als je zegt dat je een christen bent, hoor je zelden dat je dan achterhaalde opvattingen aanhangt. Er is veel onwetendheid over het geloof. Toch zie je ook veel mooie dingen gebeuren, zoals mijn ervaring is met het Dabarwerk bij de IZB. Dan zie je soms dat mensen geraakt worden door een woord of door een lied, waarvan je hoopt dat er iets gaat groeien. Je voelt dan juist op zulke momenten aan dat jij het niet bent die de ander tot het geloof brengt, maar de Heilige Geest.’ Annerie vindt het belangrijk dat christelijke gemeenten jongeren aanmoedigen om ook hun ‘geloofsverhaal’ te vertellen. ‘Er is veel vuur en passie onder hen. Het is dan de opdracht van de gemeente om te zien dat dat vuur niet uitgedoofd wordt en jongeren geremd worden om hun geloof te delen met de gemeente.’
Bron: Reformatorisch Dagblad 11 november 2021 - Juditte Bos-ten Hove en Klaas van der Zwaag