Elke keer als Koos en ik een pastorie bezoeken, ergens in het land, en een collega spreken, rijden we vrolijk naar huis, en op een bepaalde manier impressed.
Elke keer ontmoeten we een levend mens, staand midden in de tijd en midden in de lokale context. Met geloof en interesse, met vragen en toewijding. Op een maandagmiddag reden we naar ’s Graveland, naar collega ds. Geert van Meijeren. Daar gebeurde het weer, die fascinatie en onze vrolijkheid. We spraken over zijn liefde voor de traditie van de kerk, over de ruimte ervan en de schoonheid, maar ook over de pijn van afbraak. En we spraken over creativiteit en nieuw initiatief. Fascinerend toch, een predikant die in een pastorie woont waar de pruikenkamer nog aanwijsbaar is, een huis dat traditie uitademt en continuiteit. Als predikant kun je dat koesteren en liefhebben en tegelijkertijd een training ‘Blikverruimers’ volgen bij Talitha Muusse en zin hebben om de kracht van de geloofstraditie te ontsluiten voor tijdgenoten.
Lees hier het interview.