‘Yawats’ noemde Elwin Dekker zijn bedrijf voor advies en consultancy. ‘”Eh…wat?”, vragen klanten dan. En dat is precies de bedoeling, want dan heb ik een gelegenheid om te vertellen dat het ‘Raadsman’ betekent en verwijst naar God, de Schepper.’ De anekdote is illustratief voor de levenshouding van de man uit Serooskerke; hij doet niets liever dan met mensen die hij ontmoet in gesprek gaan over het evangelie. Met ingang van 1 januari 2023 wordt hij parttime missionair pionier bij ZuidRijk in Rotterdam. Ondersteund door een uniek samenwerkingsverband van de Bethelkerk (Gereformeerde Gemeente) en de Maranathakerk (PKN), beide ‘op Zuid’.
Uit het cv van de 49-jarige Zeeuw wordt duidelijk dat hij in de loop van jaren naar deze functie is toegegroeid. Naast zijn dagelijks werk begon Elwin aan de hbo-opleiding bij het Centrum voor Godsdienstonderwijs (uitgaande van de Gereformeerde Gemeenten; hij is tweedejaars) en hij deed ervaring op in Merksem (België) en Vlissingen.
Automatisering
Maar aanvankelijk wees alles erop dat hij carrière zou maken in de IT-sector. Sinds hij zijn eerste computer had aangeschaft, was hij verslingerd aan software; als hobby. Indertijd had hij nog een baan in de mosselverwerking, kort daarna zou hij de overstap maken als onderhoudsmonteur van een bouwbedrijf. Toen zijn werkgever er lucht van kreeg dat hij door zelfstudie veel expertise had opgebouwd op het gebied van IT, werd hij er systeembeheerder. In 2001 richtte Elwin een allround IT-bedrijf op, Dekker Automatisering. De zaak liep als een tierelier.
Kerkelijk was Elwin van jongs af aan actief betrokken in de Gereformeerde Gemeente in zijn geboortedorp Oostkapelle. Hij vervulde er diverse functies, onder andere als hulpkoster en penningmeester.
In 2014 werd hij tijdens een preek sterk bepaald bij Handelingen 1:8 (‘Gij zult de kracht van de Heilige Geest ontvangen en gij zult mijn getuigen zijn’). Elwin: ‘Zo maakte God mij dienstbaar binnen onze gemeente, Hij legde een ambt op mijn schouders.’ Elwin werd diaken, later zou hij ouderling worden, wat hij tot heden is.
Straatwerk
Gaandeweg verlegde hij de koers van zijn leven; de dienst in het Koninkrijk van God boeide hem meer dan een carrière in het bedrijfsleven. Hij begon aan de cursus Godsdienstonderwijs en raakte betrokken bij straatwerk in de regio Antwerpen, vanuit een evangelisatiepost van de Gereformeerde Gemeente. Samen met Rianne, zijn vrouw, ging hij er pionieren. Met een bakfiets trekken ze de wijk in, met folders en brood.
In 2018 besloot hij het automatiseringsbedrijf over te dragen aan zijn compagnon. De verkoop gaf hem de armslag om nog meer tijd te maken voor evangelisatiewerk. De coronapandemie wierp helaas allerlei belemmeringen op voor het werk in Antwerpen. Daardoor zagen ze zich genoodzaakt om te zien naar ander werkterrein. Dat vonden ze bij de interkerkelijke stichting ‘Hoop voor Vlissingen’. De stichting runt een buurthuiskamer aan de Walstraat 68 in het centrum, een goede uitvalsbasis voor straatwerk. Op zaterdagmorgen kwam er een groepje jonge mannen uit de Bijbel lezen; hij had met de deelnemers contact gelegd via straatevangelisatie. Ook verzorgt Elwin overdenkingen bij de vieringen, onder andere op christelijke feestdagen.
In oktober 2019 begint een nieuw hoofdstuk in zijn leven, als hij een preek hoort over de roeping van Elisa. ‘Het was alsof God rechtstreeks tot mij sprak: Neem afscheid en laat alles achter je om dienstbaar te zijn in het Koninkrijk.’ Kort daarvoor hadden we een kleinere woning gekocht om zodoende drie dagen per week beschikbaar te zijn voor het uitdragen van het evangelie. ‘We hebben veel mogen leren en het is ook fijn om dat samen met Rianne te doen.’
Pionieren
Op een zaterdagavond in september wees een goede bekende Elwin op de advertentie voor missionair-pionierswerk in Rotterdam. ‘We hebben ervoor gebeden. De volgende ochtend hoorden we in de kerk een preek over Apollos, die werd getypeerd als ‘een pionier in de vroege kerk’. ‘Pionier’ is niet bepaald een woord dat vaak klinkt in preken binnen de Gereformeerde Gemeente. Ik ervoer het als een bevestiging om te solliciteren.’
Het eerste gesprek met de sollicitatiecommissie verliep voorspoedig. Op de dinsdagochtend na het tweede gesprek ging het dagboekstukje over de roeping van Elisa en radicaliteit van de navolging. Het zou tot zaterdagmiddag duren voordat het verlossende woord kwam uit Rotterdam. ‘Mijn reactie? Na het telefoontje kon ik weinig anders zeggen dan: “Dank U, Heere”. De hele weg hierheen, met die bevestigingen, ervaar ik als een bemoediging. Het motiveert me enorm om aan de slag te gaan; het geeft ook houvast, als het tegenzit.’
Maaltijden
In januari gaat Elwin aan de slag in ZuidRijk, Rotterdam-Zuid; officieel 20 uur per week, met de mogelijkheid tot uitbreiding. Hij blijft voorlopig ook nog actief in Vlissingen, dus pendelt hij van de ene naar de andere havenstad. Er wordt al sinds een aantal jaren gepionierd, met vrijwilligers. Er is een goede locatie beschikbaar; een voormalig restaurant van een verzorgingshuis, met een professionele keukeninrichting. Tweemaal per week wordt er een maaltijd geserveerd voor wijkbewoners; drie keer per week is er een inloophuis; er zijn activiteiten voor kinderen en op zondagmiddag zijn er bijeenkomsten: de ene week een laagdrempelige viering, de andere week een bijbelstudiebijeenkomst. Elwin: ‘Rianne werkt met grote betrokkenheid mee. We hopen samen snel ingeburgerd te raken.’
Koos van Noppen