Zoek

Nels Fahner verruilt politiek Den Haag voor de IZB

Nels Fahner verruilt politiek Den Haag voor de IZB
Leuke gesprekken over ‘zieltjes winnen’

Als je Nels Fahner op zijn praatstoel wilt krijgen moet je het onderwerp moestuin aansnijden. Of beginnen over Antoine Bodar, treinreizen (‘heerlijk, tijd om te lezen!’) of kerkorgels. Kortom, genoeg te verhapstukken met de man die vanaf deze maand de afdeling communicatie van de IZB versterkt.

1 september 2023

Het is medio juli, Den Haag heeft net een paar roerige weken achter de rug. Een vallend kabinet, de ene na de andere politicus die afhaakt, aanstaande verkiezingen… Voor een redacteur bij de Tweede Kamer – Nels’ huidige baan, die hij nu aan het afronden is – bepaald geen saaie tijd dus. Toch wil hij het relativeren: ‘Veel extra hectiek heeft het niet opgeleverd.’ Op de werkvloer werden sowieso geen verhitte debatten gevoerd, ‘we mogen niks vinden’. Hij kan zich ook geen ideologische discussie herinneren, maar natuurlijk wist je van elkaar wel enigszins hoe je in het leven staat. En door bepaalde boeken onder iemands aandacht te brengen, kon je wel iets van jezelf laten zien. ‘Ik heb iemand weleens het boek ‘De liturgie van het alledaagse’ gegeven.’

Er werkten medechristenen op de afdeling. Maar hoe leg je mensen die het wereldje niet kennen, uit wat de IZB is? ‘Soms begrijpen mensen het wel. Iemand was lid van een klokkenluidersgilde en wist uit ervaring dat bepaalde kerken in grote steden heel levendig kunnen zijn. Ik noem ook gewoon het woord zending, en met een knipoog ‘zieltjes winnen’. Je krijgt dan leuke gesprekken, vaak beginnen mensen over hun eigen achtergrond. Vooral wat er gebeurt in ‘de tussenruimte’, het gebied tussen de kerk en de supermarkt, vind ik interessant.’

Orgelbank
Nels Fahner (37) is getrouwd, vader van drie dochters, van 1, 4 en 7 en woont sinds een jaar of 4 in Warmond, ‘een dorp met een eigen trots’, bij Leiden. Zijn vader is (emeritus) predikant in de CGK en de jonge Nels had ook een rol in de kerk: als 11-jarig jochie mocht hij op de orgelbank plaatsnemen om de gemeentezang te begeleiden. Hij heeft zich verder bekwaamd in de orgelmuziek, toen hij deze richting als bijvak volgde op het conservatorium. Hoofdstudie was rechten, maar na drie jaar volgde de overstap naar Nederlands.

Nels vond zijn passie in de religiejournalistiek en heeft op dat gebied heel wat vlieguren gemaakt. Zijn pennenvruchten verschenen onder meer in De Nieuwe Koers, Trouw en Christelijk Weekblad. ‘Ik hou van verdiepende gesprekken, achtergrondartikelen.’ Wat dat betreft kan hij zijn ei kwijt bij onder meer IZB-Areopagus, een van de aandachtsgebieden in zijn nieuwe functie. ‘De kerk is veel in beweging en zal dat de komende tijd zeker ook zijn. Ik vind het mooi om dat proces van dichtbij mee te maken.’

Hij heeft diverse boeken op zijn naam staan, waaronder twee over priester Antoine Bodar. Twee?! Nels lacht. ‘Het eerste boek, ‘Droef gemoed’, over depressie, kwam vrij vlot tot stand, de uitgever wilde er een vervolg op.’ Dat werd ‘Antoine Bodar, een portret’. Het optrekken met de spraakmakende priester heeft hem grondig beïnvloed. Op veel van zijn uitspraken kan hij nog steeds teren. Deze bijvoorbeeld: “Ik weet niet of een protestant beseft wat liturgie voor een katholiek betekent.”

IZB - Nels Fahner-3

Vergrijsd
Zelf kerkt hij in zijn woonplaats Warmond. De kinderen gaan graag mee, ook al is hun leeftijdscategorie minimaal vertegenwoordigd. De gemeente is wat je noemt vergrijsd, maar ‘dat hoeft niet erg te zijn’, vindt Nels. ‘Heel Warmond heeft die leeftijdsopbouw, dus het is niet zo vreemd dat je dat in de kerk terugziet. Het is een warme gemeente. Inderdaad, als jong gezin voel je je wel extra verantwoordelijk.’ Onnodig te zeggen dat hij hier ook organist is.

Ontspannen doet hij dus in de moestuin. ‘Daar word ik helemaal blij van. Dat overvloedige! Courgettes bijvoorbeeld, en nu ook bramen en frambozen. Voor het eerst een tomatenplant die vrucht geeft. Oké, het is een puinhoop, we houden hem niet genoeg bij. Maar toch. De enorme kracht van de natuur, de buurman die je tips geeft.’ Het stukje grond is eigendom van de kerk, die de percelen aan leden én niet-leden verhuurt. Dat zou nog wel eens een mooi uitgangspunt voor een missionaire actie kunnen zijn…