18 juni 2024

In de hervormde Grote Kerk van Hoogeveen was veel gebeurd in korte tijd. Twee wijkgemeenten fuseerden, de predikant ging met emeritaat. Er waren veel vacatures, het werk kwam neer op een kleine groep die veel oppakte. ‘We gingen naar de kerk, en na de dienst weer naar huis, dat was het dan. Zouden we er niet wat meer beweging in kunnen brengen?’ vroeg ouderling Henk Lovers (60) zich af. ‘We kijken hier in Drenthe graag de kat uit de boom, maar als het vertrouwen er is, gebeurt er ook wat. Dat zagen we ook toen we met Focus begonnen.’

‘We zijn begonnen met het Focusteam samen te stellen, zij moesten de kar trekken. Van daaruit hebben we kringleiders benaderd en de communicatie opgezet. Toen ging het lopen, maar liefst zeventig aanmeldingen kregen we binnen. We zijn met zeven groepen gestart. En dan moet je bedenken dat er tussen de 100 en de 125 in een zondagse dienst zitten. We hebben mensen persoonlijk benaderd, de een vraagt de ander, en die vraagt weer anderen. Ik moet zeggen: hoe dat allemaal ging, ik voel me bijzonder gezegend. Het was net alsof het werd ingegeven. In een mum van tijd was het geregeld. Dan voel je een stuk begeleiding van boven. Later zijn er spontaan nog twee groepen uit een andere wijkgemeente aangehaakt. Dat vond ik echt wel mooi, dan gaat het gemeentebreed.’

Eefke Weismann-Hooijer (66) gaat al haar hele leven naar de Grote Kerk. ‘Ik werk in de sport, en mag binnenkort met pensioen. Maar ik blijf freelancen, zo fit ben ik nog wel.’ In de kerk draait Eefke mee in de beroepingscommissie en in het Focusteam, en op zondag is ze af en toe koster. ‘We zijn niet met zo veel mensen in onze kerk, we moeten het met elkaar doen. In het Focus traject heb ik vanaf het begin meegedraaid. Ik leid zelf ook een gesprekgroep. Dat vind ik wel moeilijk, nog steeds eigenlijk. Maar het is fijn dat de groep me erin ondersteunt.’

Ook Trijntje Perdok (57) draait mee in het Focus team. Door de week werkt ze drie dagen bij een praktijk voor podotherapie. Trijntje is al jaren betrokken bij de Grote Kerk, en heeft allerlei taken gedaan: kinderkerk, clubs, de pioniersgroep. Met het geloofsgesprek had ze al kennis gemaakt voordat ze bij Focus betrokken raakte. ‘Bij een andere kerk in Hoogeveen werd een Alphacursus gestart. Ik wilde dat al langer, en besloot me aan te melden. Ik vond dat zo fijn, om zo persoonlijk over het geloof te praten.’

Hoe verklaar je het dat er zo veel mensen naar de kringen gekomen zijn?

Eefke: ‘Blijkbaar is er behoefte aan geloofsgesprek in onze kerk. Dan hoeven we niet alleen maar bezig te zijn met de achteruitgang, of het moeten verkopen van kerkgebouwen. Er was altijd één Bijbelkring in de kerk, onder leiding van de dominee, daar ging ik graag naartoe. Ik doe mee met Focus omdat ik de mensen die ik zondag in de kerk zie, graag beter wil leren kennen. Ik vind het fijn om samen woorden te geven aan het geloof, dat geeft een band. We sluiten de avond altijd af met kringgebed. Voor veel deelnemers is dat nieuw, niet iedereen ziet dat zitten. Maar stilaan gaat het beter, en doen er meer mee.’

Trijntje: ‘We zijn in kerk vaak druk met regelen en organiseren, je komt aan gesprekken over waar het echt om gaat soms nauwelijks toe. Op de Alphacursus zag ik wat die gesprekken met je doen, je groeit in geloof. Toen Henk me vroeg om gespreksleider te worden bij Focus, heb ik daarom ja gezegd. Al ben ik niet zo’n haantje-de-voorste, ik vond het in het begin ook wel moeilijk. Maar het is een mooie groep, we waarderen en vertrouwen elkaar. En ze helpen mij ook.’

 

Trijntje: ‘De verschillen in leeftijd zijn best groot, dat is soms lastig. De verschillen tussen kerken werden ook wel eens breed uitgemeten. Daarom moeten we ons aan het boekje houden, dat helpt. Het onderling respect moest ook wel even opgebouwd worden, in het begin zaten we wat af te tasten. Ik kende iedereen al wel uit de kerk, maar nu ken ik ze echt. We weten meer over elkaars achtergronden, delen het als er iets speelt, of iemand ergens mee worstelt. Het is zo mooi om te zien dat God gewoon werkt.’

Eefke: ‘Bij ons in de kerk spreken we ons soms maar moeizaam uit, praten over persoonlijke dingen vinden we lastig. Wat vind je ervan dat de avonddienst verdwijnt? Ik zou willen weten hoe anderen daarover denken. Op een avond vertelde een deelneemster dat ze het zo moeilijk vond dat ze soms tijdens het bidden in slaap viel. Daar voelde ze zich schuldig over. Ik vond het dapper dat ze het zei, je moet je daarvoor kwetsbaar opstellen. We hebben er met elkaar over doorgepraat, en iemand zei: waarom ga je niet ’s ochtends stille tijd houden, dan lukt het misschien beter. Dat heeft ze gedaan, en het werkt.’

Trijnje: ‘Je kunt elkaar bemoedigen. Samen bidden is ook heel fijn, voor persoonlijke dingen en wat er in de familie speelt. Wie mee wil doen, doet mee. Als je dat niet wilt, zeg je gewoon ‘amen’ en gaat de beurt naar de volgende. We gaan trouwens ook naar buiten. Een Focuswandeling maken, op bezoek bij de mensen van begeleid wonen, of paasgroeten brengen bij de buren. Ze vonden het heel leuk dat we kwamen. Het was wel wat aftasten wat je kunt zeggen, daar oefenen we nog in.’

Wat merk je op zondag rond de diensten van Focus?

Trijntje: ‘Je merkt dat er onderling veel meer contact is. We zijn meer betrokken bij wat er in de gemeente gebeurt. We wisten precies wie van wijk 1 en wie van wijk 2 was. Nu is het echt één gemeente. Daar heeft Focus zeker aan bijgedragen, dat het gemoedelijker en liefdevoller is geworden.’

Henk: ‘Ik zie nu dat er meer eenheid komt, meer saamhorigheid, mensen weten elkaar te vinden.’

Het project duurt nog een half jaar. Wat komt er dan?

Eefke: ‘Inmiddels weten we van elkaar wel hoe we erover denken. Het zou goed zijn om de groepen opnieuw in te delen. Dat ligt wel gevoelig, ze zijn inmiddels aan elkaar gewend. Zelf begin ik nu wel naar iets meer diepgang te verlangen. Meer echte studie, zoals we deden met de dominee. Als kringleider ben ik geen theoloog, ik kan niet zo gemakkelijk dingen uit de Bijbel aandragen.’

Trijntje: ‘Ik zou het fijn vinden als er nieuwe groepen worden gemaakt, zodat je weer anderen leert kennen. Maar dan kunnen er ook mensen afhaken, daar moeten we dus nog goed over nadenken.’

Henk: ‘We wilden eerst intern wat meer body krijgen, maar wat mij betreft gaan we nu ook naar buiten treden. Heel voorzichtig is er al wel wat ondernomen, zoals een burenmaaltijd. We hebben de vorm voor het vervolg nog niet gevonden, in ieder geval iets in groepen. Het centrale punt in de gemeente blijft natuurlijk de zondagse kerkdienst.’

 

Tekst: Arie Kok

Meer informatie over het IZB-Focustraject is hier te vinden.