Lees hier over de startfase van Noorderlicht. 

‘We hebben zoveel ontvangen, zou dat nu alleen voor óns zijn? Of is ons iets toevertrouwd om daarmee aan de slag te gaan?’, vroeg voorganger Niels de Jong zich af. Lees hieronder over zijn droom over de ‘lege kruiken’:

‘In Noorderlicht heb ik ervaren dat je missionair werk zoveel makkelijker kunt doen vanuit een nieuwe kerkgemeenschap, dan vanuit een bestaande. Misschien is dat wel een oude frustratie. Bij de voetbalclub kon ik makkelijker aan de bar van de kantine over het geloof spreken en iets van de Bijbel delen, dan m’n maten meenemen naar de kerk. Zo’n kerkdienst zou hen niet verder helpen, voelde ik wel aan. In Noorderlicht zie ik dat mensen wel mensen meenemen. Daar doe ik iedere zondag mijn best voor – dat diegene die er voor het eerst is ook aangesproken wordt. Dat hoeft overigens niet ten koste te gaan van de diepgang. Allerlei mensen die al jaren christen zijn komen met veel plezier naar de diensten’. Jaarlijks sluiten zich zo’n 50 tot 75 mensen bij Noorderlicht aan. Dat heeft er toe geleid dat we inmiddels zijn uitgegroeid tot een zelfstandige wijkgemeente van de Protestantse Kerk in Rotterdam. ‘Ik ben veel bezig met hoe verder. Want groei heeft ook moeilijke kanten. Hoe blijf je iedereen zien? Hoe betrek je zoveel mogelijk mensen bij het gemeente-zijn, maar ook bij het werk in de wijk? Zouden we niet multicultereler moeten zijn of worden?

Moeten we steeds meer mensen in onze gemeente verzamelen of moeten we nadenken over splitsen? Dat soort vragen. Je zou het strategisch denken kunnen noemen. Daar is niets mis mee volgens mij. Paulus wist daar ook van. Hij was bijzonder resultaatgericht. Meer dan eens geeft hij een inkijkje in zijn plannen en ‘strategie’.

Ongelijktijdigheid
‘Als gastpredikant merk ik dat er sprake is van een grote ongelijktijdigheid in ontwikkeling in de kerk. In Rotterdam is er op allerlei plekken nieuwe groei te zien en lijkt het dieptepunt van de crisis voorbij, op sommige dorpen lijkt de volkskerk nog tamelijk intact, terwijl andere plekken vooral krimp laten zien. Iedereen moet doen waar hij of zij in zijn context toe geroepen is en dat kan verschillend zijn. Wat me wel irriteert is dat theologen nogal eens bezig zijn om voortdurend zaken rond kerk en geloof in onze samenleving te problematiseren en elkaar te zeggen hoe erg het allemaal niet is. Maar we zijn helemaal niet geroepen om de diepte van de crisis te peilen. We zijn geroepen om te bidden en het evangelie verder te brengen. Laten we daar onze beste energie aan geven.’ In augustus 2012 begon het missionaire project ‘Noorderlicht’. Nu, vijf jaar later, wordt het een zelfstandige wijkgemeente van de hervormde gemeente van Rotterdam-Centrum. Op zondag komen er zo’n 450 bezoekers; een groot deel van hen, zeker een derde, heeft geen christelijke achtergrond of ging al jaren niet meer naar de kerk. Verder zijn het veel ex-studenten en christenen die nieuw in Rotterdam komen wonen, die zich bij de gemeente aansluiten.

Gebed
Niels: ‘De relatief snelle groei gaf me veel te denken. En te bidden. Ik tel de zegeningen hier in Rotterdam. We hebben in de afgelopen 5 jaar zoveel ontvangen, zou dat nu alleen voor óns zijn? Of is ons iets toevertrouwd om daarmee aan de slag te gaan? Ik zie in Rotterdam heel veel kansen voor nieuwe gemeenten om (jonge) mensen te bereiken met het evangelie van Jezus Christus. Dat thema is al geruime tijd onderdeel van mijn persoonlijke gebed. In 2015 begon ik de roeping te verstaan om de voorbereidingen te treffen voor een nieuwe gemeente, náást Noorderlicht, speciaal voor jonge, creatieve stadbewoners. Dat is OMG, waar Arte Havenaar als missionair werker bij betrokken is.

In 2017 kwam het verzoek op ons pad om te gaan pionieren in de Oranjekerk. Inmiddels is daar elke zondag een viering, met ca. 70 bezoekers. Jurek Woller geeft daar leiding aan. Eind 2019 hebben we ook de ‘sprong’ over de Maas gemaakt, naar Rotterdam-Zuid, met de aanstelling van Nathan Noorland als missionair werker in Noorderlicht-Charlois. We starten daar met ca 40-50 mensen.

‘Door gebed, bijbelstudie en gesprekken met anderen, heb ik het op mijn hart gekregen om in andere delen van Rotterdam nieuwe gemeenten te starten, met een vergelijkbaar profiel als Noorderlicht: een open orthodoxe identiteit, heldere prediking van het evangelie van Jezus Christus, een toespitsing op het alledaagse leven. Andere karakteristieken zijn: een eigentijdse liturgie, tijdstippen en vormen die passen bij jonge mensen, een missionaire en diaconale gerichtheid op de wijk, een ‘drive’ om diverse achtergronden samen te brengen in één gemeenschap.’

In de afgelopen jaren ben ik steeds bepaald bij het beeld van de ‘lege kruiken’, uit 2 Koningen 4. De weduwe in dat verhaal moet zoveel mogelijk lege kruiken bijeenbrengen, die vervolgens op wonderlijke wijze worden gevuld. Zo hoop ik dat de lege kerken in diverse stadsdelen van Rotterdam door Gods hand opnieuw gevuld worden met zoekers.’

Gehoorzamen
Als eenvoudige protestantse jongen heb ik wel tien keer geaarzeld om met dit plan naar buiten te treden. Voor je het weet ben je de ‘dromer van Rotterdam’. Maar het ligt op mijn hart; ik moet het doen. Als God me roept, heb ik te gehoorzamen. Dan vertrouw ik erop dat Hij zorgt voor de dingen waar ik niet voor kan zorgen: medewerkers, gebouwen, financiële middelen, etc.

Bijdragen aan de Rotterdamse plannen?
Maak uw bijdrage over op bankrekeningnummer NL26 RABO 0302 2061 91 t.n.v. IZB, Amersfoort, onder vermelding van ‘Lege kruiken’, Rotterdam of via deze pagina.